O CRIME
Víuse, camiñando entre fusís,
por unha rúa longa, saír ao campo frío,
aínda coas estrelas, da madrugada.
Mataron a Federico
cando a luz asomaba.
O pelotón de verdugos
non ousou mirarlle a cara.
(Antonio Machado, O Crime foi en Granada)
“A estirpe obriera de
Ferrolterra, homes e mulleres, ocupa un lugar senlleiro no que poderíamos
denominar a Historia da Esperanza. Xente feita coa mellor madeir da humanidade,
nos obradoiros do mar.”
Manuel Rivas.
Rafael Pillado
Lista (San Cibrao- Cervo 1942). Reside en Ferrol desde os dous anos, seguindo
ao seu pai, preso no Castelo de San Felipe, pola súa militancia antifranquista.
Aos 15 anos incorpórase á Escola de Aprendices da
E.N.BAZÁN, empresa onde transcorre a súa
vida laboral até a xubilación. En 1960 afíliase ao PCE, desenvolvendo unha
intensa actividade política e sindical. Participa na fundación das CCOO (o seu
carnet foi o nº2 de Galicia; Xulio Aneiros tiña o nº1). Detido e encarcerado en
varias ocasións, por mor dos sucesos do 10 de marzo de 1972 é procesado polo
TOP no coñecido como Xuízo dos 23, sendo condenado a 7 anos de cárcere, dos que
cumpre 4, até ser amnistiado na transición. Cofundador do PCG, militou despois
na Asamblea para a Universidade dos Comunistas, Partido dos Traballadores e
PSOE.
Na actualidade é
membro do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol e Vicepresidente da
Asociación Cultural Fuco Buxán.
É o personaxe elixido
para narrar,en primeira persoa, os sucesos acontecidos no movemento obreiro de
Ferrol no ano 72.
A mellor maneira
de coñecer e valorar esta revolución,que afectou tanto á nosa cidade e cuxa
factura se pagou coa vida de dous traballadores de Bazán, é escoitando a entrevista que lle fixen a Pillado, na
asociación cultural Fuco Buxán o pasado
sábado, 26 de xaneiro.
Despois de facer
esta entrevista dinme conta de que teño moito que aprender da persoa de Pillado, alguén que ten moi claro o concepto de saír adiante na vida a pesar de atopar
obstáculos no medio do camiño e, sobre todo, que claras ten as súas
ideas e como fai todo o posible para poder conseguir o que quere, saíndo á rúa
para loitar ou poñer todo de seu para axudar aos seus compañeiros cando o
necesitan.
Por outra banda
hai que destacar a amabilidade que tivo á hora de empregar o seu tempo para
responderme a estas cuestións, tempo moi
apreciado debido á grave enfermidade que padece na actualidade, tal e como me dixo: “
case morro o 22 de novembro, e aínda así estamos aquí”.
É de destacar o seu compromiso coas diferentes mobilizacións que
atopamos na comarca para poder axudar a
conservar a súa existencia, como por exemplo estar a apoiar o movemento que está en contra da planta de gas, coñecido polo seu lema “Planta de gas fora da ría”, do cal forma parte.
Segundo
a recente obra que escribiu, titulada “ O latexo da vida e da conciencia”, caben destacar as numerosas presentacións que se están a realizar por diferentes
lugares (Ferrol,
Valdoviño, Madrid ou Barcelona). Son de admirar as intensas ganas que ten de seguir a escribir a segunda parte deste libro, o cal vai tratar
sobre a súa vida, unha vez que saíu do cárcere.
Por último, quero engadir que a entrevista a Rafael me gustou especialmente porque me transmitiu a súa ilusión por poder escribir, nun futuro, unha terceira obra para completar a triloxía onde se conte a súa vida e a do seu pai, nos anos nos que os dous coincidiron na historia, unha
homenaxe moi emotiva por todos os sentimentos que a acompañan.
Foi para min todo un pracer e un privilexio poder compartir este tempo con Rafael Pillado Lista, modelo de vida a imitar polo seu compromiso, a súa loita pola causa obreira e, sobre todo, por ser boa xente.
