COMPROMETIDOS
“Era unha mañá triste de inverno. O ceo
amanecera cuberto de escuras nubes que
semellaban ser o presaxio dos acontecementos que se vivirían nas
vindeiras horas na nosa parroquia de San Xoan de Filgueira.
Toda a feligresía sabía do compromiso
que Anxo Ferreiro Currás, o noso párroco, tiña coa causa obreira e coa xente
máis desfavorecida que loitaba por defender os seus dereitos ante unha
dictadura que semellaba asoballadora e
inamobible.
Pronto se correu a voz: detiveran a
Currás, xunto con outros compañeiros, e leváranos a non se sabía moi ben onde.
Moitos de nós eramos algo máis que os
seus feligreses, contabámonos entre o grupo dos seus amigos que, a demais de
compartir con el o seu ideario, tamén tiñamos vivido mois bos momentos de
reflexión e lecer diante dunha cunca de queimada ou dunha boa merenda
compartida nos campeiros de San Pedro de Anca ou mesmo debaixo das maciñeiras
da nosa casa.
Puxémonos de contado en contacto coa súa
familia. A súa irmá Anisia estaba moi disgustada pero era consciente de que
esta mala nova podía chegar en calquera momento. Ofrecémoslle o noso apoio e
tentamos artellar a maneira de buscar a axuda entre o círculo de persoas máis
achegadas.
Foron pasando os días e Anxo pasou formar parte do grupo de “curas
comunistas” que, por ser fieis á súa ideoloxía e ao seu compromiso de vida coa
doutrina que todos eles defendían como crentes e seguidores de Xesús de Nazaret,
tiveron que pagar inxustamente co cárcere.”
Gardo
recordos moi entrañables dos bos
momentos vividos co meu avó: as nosas longas conversas sobre as súas
experiencias vividas, anécdotas
divertidas ou esta curiosa historia que forma parte do seu pasado e agora
recollo aquí como reflicto da nosa relación tan intensa e especial.
No hay comentarios:
Publicar un comentario